مامور

نویسنده در این رمان توانسته از پس عجین کردن فضاهای واقعی و فراواقعی به نحو تکنیکی و باورپذیر برآید. این کتاب به جهت موضوع و ساختار تکنیکی اثری درخور توجه به شمار می آید.
در ادبیات داستانی معاصر ما ایجاد تعادل و هماهنگی حرفه ای میان خیال و واقعیت کمتر دیده شده و این رمان جزو معدود کارهایی است که در این زمینه موفق بوده است.
این کتاب درباره نویسنده ای است که توان نوشتن را از دست داده و در بیمارستان اعصاب و روان بستری شده است و داستان آن کنکاشی درباره ناتوانی این شخصیت داستانی نسبت به نوشتن است.