كشف خويشتن

کتاب حاضر از دوازده داستان تشکیل شده است. در چهار داستان اول، عمق و استمرار تنهایی، دغدغه و دلهره مدافعان آموزش ندیده ای که تنها با اسلحه غیرت و بصیرت به میدان مقابله با تجاوزگری ها و حریم شکنی ها آمده اند، به تصویر کشیده شده است. نویسنده قصد معرفی و ترسیم شخصیت فردی قهرمانان داستان ها را ندارد، زیرا هر یک از شخصیت ها نمادی از روحیه و شخصیت جمعی مردم ایران اند. حجت الله ایزدی در داستان «فرصت نیست» از نگاه آنان که چشم به راه عزیزان خود هستند و در داستان «بی خبری» از نگاه بازماندگانی که هنوز با فقدان عزیزان خود کنار نیامده اند، به دوران دفاع مقدس می پردازد. در داستان «فراموشی» دوستان یک جانباز، که سال هاست در کما به سر می برد، به ظاهر می کوشند ارتباط گسسته وی را با اطرافیان بازسازی کنند. در «رازقی ها» یک رزمنده دلتنگ ایام جبهه غربت خود را در فضای جنگ مرور می کند. داستان «کشف خویشتن»، که بخش اعظمی از بخش دوم کتاب را به خود اختصاص داده است، در پوشش تشکیل یک تیم برای پیدا کردن اجساد شهدا، تلاش همه دلبستگان فرهنگ دفاع مقدس را برای حفظ پیوند خود با آن دوران مرور می کند. در این کتاب، توجه ویژه به سه عنصر سادگی، دقت و عمق داستان ها معطوف شده است.